Grens overgang

Ja we zijn aan onze 3e dag begonnen van het Kruger dus dat betekend ook gelijk dat we die gaan verlaten.

Nu gaan we richting Pafuri om de rit naar beit bridge te breken .

Nu zijn we hier aangekomen en zat er een man aan de bar die heten Henk.

En die had gehoord dat we morgen naar Zimbabwe gaan. Die begon te ratelen met allemaal tips wat blijkt hij werkt voor een tour operator .
En de route die we nu aan het afleggen zijn heet bij hun the big ZB drive .
Iedereen blijft ook maar zeggen dat waar we nu heen gaan zo mooi is en het zeker de moeite waard is om te doen .

Aangezien Henk ons de tip had gegeven on s morgens vroeg de grens te passeren gaat de wekker om half 5 /5 uur gelukkig voor ons dat we ochtend mensen zijn .
En dat het hier om half 6 pikken donker is .

Dus om 5 uur ging de wekker en hoppa de spullen in de auto en weg .


Breit bridge O man dit was te bizar ja je kan je wel heel erg wit en zwaar ongemakkelijk voelen voor een dikke 3 uur .
Het gevoel hebben dat je elk moment berooft kan worden of dat ze er vandoor gaan met je paspoort en dan moet je maar hopen dat je ze weer terug ziet dat ze je helemaal leeg roven qwa geld .

En spontaan willen ze je allemaal zogenaamd helpen ja......
Ja kan wel zeggen dat het stress niveau is wel een soort skay high geweest voor die 3 uur .

En dan willen ze allemaal geld en je aanraken en je papieren en ga ook niet met een Police man in conclaaf want man man ze zijn niet moeilijk om te zeggen van nou we arresteren je.
Maar oké nu we wat afstand van de grens hebben, en ons heel opgelucht voelen om zo maar te zeggen. Dat we leven en alle belangrijke papieren en de camera's nog hebben. Dit was toch wel het belangrijkste
Maar ik zou het niet adviseren om het via deze kant te doen, ik zou lekker via Victoria Falls gaan die kant blijkt veel makkelijker en soepeler te gaan dan hier en hier er uit via beits bridge is makkelijk alleen een stempel en klaar.

Dus nu hebben hebben we gelijk onze bestemming aan gepast want we zouden in breit bridge blijven maar we hadden zo het gevoel van dat we elk moment beroofd konden worden , dat we nu maar zo ver mogelijk hier vandaan gaan.
Want ja blank zijn is hier geen voordeel, dus we gaan richting matobo nationale park en als daar geen plek is rijden we richting bulawayo, daar hebben we morgen een plaats gereserveerd en hij zei dat hij altijd plek had dus dat is onze back up plan .

Nou onderweg hebben we al heel wat roadblocks gehad maar we mochten steeds door rijden yeehhh

Maar we hebben de 1e stand still roadblock te pakken.
Maar dat valt heel erg mee met wat we gehoord hadden om de 50 km ......
We zijn er nog niet .

Maar de weg die de gps ons had geven gewoon nee .... afgronden, heuvels met afgronden! En nee ze gaan niet om een berg heen! nee gewoon er over en er doorheen man man dit was wel een intensief dagje rijden voor ons .
Toen we eindelijk na 6 uur rijden vanaf breit bridge het hek van matobo park zagen waren we zo blij we hebben het gehaald .
Anders hadden we om 6 uur de tent moeten op zetten ergens waar we toen waren .
Toen eenmaal de tent stond, en we eindelijk een bak koffie ophadden voelde we pas hoe bizar deze dag was .

Gewoon het gevoel als mens hebben dat je opgejaagd wordt. Was effe niet flex.

Verder was de rit ook al was die heftig, heel mooi door de matobo hills echt zo ruig en ongerepte natuur als of je weer even terug gaat in de tijd .