Torres del paine

Dag 1  status : rugzak 20 en 22  kilo vol gegeten van de dag er voor en nu maar hopen dat alles goed is gegaan met de boekingen.

We hebben al zoveel mensen gehoord dat ze het niet meer terecht konden voor de W en de O trek .

Dus bij de 1e administratie punt en dat is goed gegaan door naar de 2e om ons in te schrijven en we zijn er klaar voor . 

Dus de 1e camp plek is Seron en is maar 14 km met dik 20 kilo op je rug de zon die brand op je koppie en je mag gelijk mijn favoriete bezigheid doen en dat is berg oplopen . 

Op de O trek heb je een maximaal 80 personen per dag en sommige mensen lopen in 6 dagen en sommige in 8 en sommige in 10 .

De wind die hier waait is mega hard en we zijn erg benieuwd als de tent dit wel kan houden . 

Maar ze hebben hier nou douches dus daar ga ik nu nog gebruik van maken heerlijk warm douchen ja ...... shampoo in je haar en IJS WATER  HET WATER DAT UIT DE BERG KOMT snel snel haar uitspoelen en afdrogen ..... BRRR koud .

Na ongeveer de halve nacht te met de wind wakker gelegen te hebben gaan we weer vroeg op .

Dag 2 status rugzak : 22 en 24 kilo nu zijn de waterzakkengevuld . We gaan naar camp dickson " mosquito city " dit zou 1 van de mooiste campsites moeten zijn. 

Let wel het is 19 km verwijderd van ons en natuurlijk heuvel op, althans de eerste 5 km. Man man man dit is echt fucking zwaar!! Op de kaart stond aangegeven dat er veel wind kon staan! Nou boven gekomen klopte dat zeker!!! Jezus wat een wind zeker wind kracht 9! Maar wel een super mooi uitzicht!! We konden amper een normale foto maken. Hierna konden we een tijdje redelijk afdalen, maar met deze wind pfff leek wel of we gezopen hadden! Je werd gewoon tegen de berg aangeblazen met de grote rugtas om! Maja we hebben het overleeft en hebben door allerlei verschillende mooie landschappen gelopen en continu op en neer. Dit was echt een hele zware dag!!! Aangekomen op de hele mooie camping was er gewoon koud bier te krijgen! Nou die hadden we verdient! Dus koud biertje bij een picknick tafel en ...... fucking rot muggen!!! En niet 1 hele hordes man man man gewoon in de volle zon! Pfff snel 1 tentje opgezet en "gezellig" fucking warm in de tent ons biertje opgedronken.

Dag 3 status rugzak :  min een halve kilo aan maaltijden per persoon op weg naar Los Perros 12 km dit is een soort van beetje op en neer wandelen, naja wandelen toch best pittig, maar wat zo mooi was aan deze wandeling, dat je de glaicier aan de ene hand hebt dan het mooie oude bos aan de andere kant .

Het was heel bizar dat rem een deel zag afbreken van de glacier en ik hoorde het, je voelt gewoon de hele berg trillen  wat een kracht . 

Vanaf Perros wordt de groep veel hechter  dat merk je met alles .

Helaas gaat de groep wel uit elkaar vallen morgen,  want sommige mensen hebben bepaalde boekingen  niet kunnen maken .  

Dag 4 Morgen komt paso eraan waar iedereen beetje tegen aan hikt  de pas overgang,   want ja bergen bepalen hun eigen weer  dan kan het beneden redelijk zijn dan kan het boven sneeuwen stormen enz.

Richting de pas! 

Gelukkig word onze rugtas steeds lichter, althans die van Remco want die had het meeste eten bij zich! Nou 4 km alleen maar klimmen, poehhh best zwaar gelukkig heeft mijn lieve man mijn zware camera in zijn tas gedaan omdat het voor mij allemaal wat zwaar werd! Eenmaal aan het eind van de pass, bam wat een mooi uitzicht!!! Besneeuwde bergen en een hele grootte gletjer genaamd grey. Fantastisch een echte beloning! Op de koop toe vliegt er ook nog een condor over onze hoofden heen. Wij waren de laatste die vertrokken waren dus we konden hier in alle rust van genieten!!  De afdaling naar camp paso was moeilijk en zwaar, maar we hèbben het gehaald zonder kleerscheuren. 

Camp paso : 

Gat in de vloer dat is de wc met een touw aan het plafon zo dat je kan  squaten .

Verder is er niks een afdakje voor het koken en thats it geweldig we hebben zeer international yathzee gespeeld super leuk met Noren, Argentijnen en ons en gelachen hebben we.  Morgen gaan we richting de W trek  de camping grey is de 1e van een zeer toeristische route waar we bang voor zijn. Halverwege de route krijg je al de "eerste" dag toeristen of mensen van de W die zover mogelijk willen komen om de grey gletjer te zien.

Maja de route is fantastisch met een paar schitterende hang Bruggen over grote kloven heen met uitzicht op de gletsjer.

Eenmaal Aangekomen op camping grey word ons vermoeden idd bevestigd, een restaurant, "grote winkel" en je kan Wi-Fi kopen, stel je voor zeg je zal iets missen pfff hele hordes met telefoons. Maja een ding wat er wel was, warme douche en daar hebben we na 5 dagen niet douchen dankbaar gebruik van gemaakt!!

We vervolgens onze route naar camping Paine Grande de locatie aan het mega azuurblauwe water was geweldig mooi .

Maar we waren al gewaarschuwd dat de camping verschrikkelijk winderig zou zijn en dat was het ook echt . 

Heel.de nacht rukwinden en een tent die je spankt je ik snap niet wie had verzonnen om 130 km te lopen en in tenten te slapen .... "oja het was ik zelf " 

Verder is deze camping ook weer mega groot en heel touristche je kan zelfs hiernaar toe met een boot . 

En omdat we Nog niet genoeg gelopen hebben gaan we de omgeving verkennen te voet natuurlijk op zoek naar wildlife ... Helaas maar wel roofvogel die op baby ganzen aan jagen was . 

Vandaag mogen we een redelijk lange afstand afleggen naar Los Cuernos al gingen de 1e 11km als een speer ..... 

We dachten we gaan weer wat extra lopen om naar een bepaald uit kookpunt te gaan maar halverwege zijn we omgedraaid en terug gaan we moesten nog een stuk en na een stuk kwamen we uit op.een soort van keien strand en ohhh het was er zo mooi en lekker maar we konde er  niet blijven . 

Bij de camping aan gekomen zitten we echt super mooi met mooi uitzicht en mooi weer . Wat ook heel bizar is dat we op 4 soorten kaarten allemaal verschillende km standen hebben gezien .... en meestal zijn de bordjes met de meeste km de juiste .....  vandaag gaan we naar de laatste klim camp site en dan alleen midden in de nacht nog klimmen voor de torres  

Chileno 

De laatste stukjes zijn het zwaarste hè  maar onder tussen  hebben we in Noorwegen Argentinië Amerika  al nieuwe slaapplekken en dat allemaal door het spelen van spelletjes super leuk ook hebben we nieuwe spelletjes geleerd en die.nemen  we weer mee naar Nederland ;) 

DE HORROR de wekker die gaat om 2:45 Omdat we de sterren en  de zonsopgang willen zien en het is alleen maar 4 km alleen maar stijl naar boven .

En als stijl zeg is het echt stijl !!!!! Dit was wel een hele beproeving maar we waren op tijd voor de sterren en de zon wou niet echt achter de wolken vandaan komen maar na veel geduld yeahhhhhhhh hij liet zich zien . Geweldig de stenen kleuren helemaal oranje super mooi en dit was de kers op de wandeling. 

Nu gaan we ontbijten en naar beneden lopen met een glimlach van oor tot oor en alle dagjes mensen  beetje moed in praten van ach nog maar 6 uur stijgen meer niet je bent er bijna ;) want vanaf center is het ongeveer 5.5 uur alleen meer naar boven aan het wandelen . 

We zijn eindelijk beneden en we hebben eindelijk goeie koffie gevonden en daar maken we nu dankbaar gebruik van we stinken heerlijk naar zweet en liggen onder uitgezacht op de stoelen maar we hebben het volbracht .

En morgen gaan we naar natales terug  e VLEES ETEN  ipv pasta en havermout na 7 dagen zijn we dat nu echt even zat. 

Lieve mensen we leven nog  we hebben geen blessure alleen moeie voeten zonder blaren  morgen als we stroom hebben dan volgen de foto's enz  .