Matobo national park

Dus omdat gisteren zo stress dag was hadden we bedacht we gaan morgen uitslapen en een beetje door het park rijden ,want dit park is niet zo mega groot .
Dus we kwamen wat mensen tegen (dit waren ook de enige mensen hiero) een stel Amerikanen en een man uit Zwitserland. De USA mensen hadden ons de tip gegeven om een bepaalde grot te gaan bekijken, hier konden we zelf heen klimmen .

Nou dat leek ons wel wat en daarna zouden we een rustig rondje game park doen .

De klim naar de grot was wel een soort van spannend het ging heel steil naar boven en alles wat je naar boven gaat moet je toch ook weer een keer naar beneden.

Maar daar aangekomen was het wel imposant om te zien dat hier honderd duizend jaren geleden mensen geleefd hebben en al tekeningen maakten.

Maar ja wat ik al zei alles wat je heen hebt gedaan moet toch ook weer terug na dat we de richting een beetje kwijt waren hadden we de weg terug weer gevonden .

Nu gingen we richting het game park en daar kwamen we de Zwitser tegen hij heten Richard en hij komt al 16 jaar in zuidelijk Afrika hij had zijn eigen Suzuki 4x4 autotje 16 Jr terug hier naar toe laten verschepen .

Hij heeft ons veel tips en tricks gegeven heel fijn van iemand die hier al even komt. Ook welke weg beter vermeden en welke je juist wel moet nemen.

Maar het kan ook niet anders dat onze ontstress dag binnen een mum van tijd weer wat moet gebeuren .

Bij de laatste uitkijkt post waar je heen kan lopen.
Loop Richard achter ons aan en boven zien we eindelijk giraffen oké het zijn geen neushoorns maar als je al heel de dag tegen gras van 2 meter staat te kijken ben je echt wel blij met giraffen die jonks hebben en het blijven imposante beesten .


Maar oké om terug keren op ut verhaal .
Toen we de post verlieten liepen remco en ik aardig door maar wij hebben onze hike zooi aan dus ook aardig grip op de stenen want meer is het niet .

Maar Richard van 71 jr dacht van nou die jonge mensen doen dat zo makkelijk, dat kan ik ook. Voor wij het wisten hoorde we een klap en keken we om en ja hoor , die arme man lag tussen de rotsen naar beneden dus wij snellen ons naar die arme man .
We helpen hem over eind en we zien aan zijn rechterkant van zijn hoofd bloed.
Rem helpt de man tot zitten en ik ren naar beneden voor de eerste hulp koffer .
Weer bij rem aangekomen heeft die een lelijk jaap net naast zijn rechter slaap.
Maar is redelijk bij de tijd.

Hij wou zelf rijden maar wel zeiden nee het was echt een lelijke val dus rem in zijn auto en ik die man bij ons er in geparkeerd .
Onderweg naar de main gate steeds dingen vragen aan de man om te kijken als die geen hersenschudding heeft maar hij was toch gelukkig erg helder .

En bij de main gate was de man geadviseerd om toch naar het ziekenhuis te gaan om even een check te laten doen .

Maar hij stond er op dat die zelf ging rijden ...... we waren het er niet mee eens, maar na nog een half uur met de man gepraat te hebben heeft hij ons er van overtuigd dat het goed ging met hem .

Zelf denken we dat hij gewoon terug is gegaan naar ze tent maar dat zullen we nooit weten .


Dus wij naar bulawayo, daar boodschappen doen. hebben we ondekt dat boodschappen doen je het beste bij de locals kan doen .

Maar aangezien we een hele fijne Tom Tom hebben die ons steeds verkeerd wijst zijn we op plekken terecht gekomen in bulawayo waar geen blank mens komt.
Na dat rem een keer of 100 ontploft is, heeft die iemand gevraagd en die is zo lief geweest ons te helpen weer de goede kant op te gaan nu zijn we aan gekomen bij Burks en we zouden 2 dagen blijven maar misschien gaan we morgen al naar hwange maar dat weten we nog niet zeker .